در دهه های اخیر بسته بندی غذایی و ظروف به یک عنصر اساسی در تبدیل شدهاند و هدف از آن حمل و نگهداری است .
از دیدگاه کسبوکار ، ظاهر بسته بندی به طور خاص مهم است زیرا محصول را در زنجیره توزیع مشخص میکند
و زمانی که به مصرفکننده میرسد ، آن را متمایز میکند .
پلاستیک در بسته بندی غذایی
پلاستیک ها مواد پلیمری آلی هستند که میتوانند به شکل دل خواه قالبگیری شوند .
روشنایی و تنوع آنها طی چند دهه در پردازش و بسته بندی غذایی تایید شدهاست .
ظروف پلاستیکی و بسته بندی محافظ در برابر آلودگی مواد غذایی و ارائه مقاومت مکانیکی کافی هستند .
با توجه به هزینه پایین و مصرف انرژی کم تر در طول ساخت , پلاستیک ها جایگزین دیگر مواد بسته بندی سنتی شدهاند .
علاوه بر این , آنها قادر به حفظ و نگهداری مواد غذایی برای مدت طولانی هستند و استفاده از مواد نگهدارنده را به حداقل میرسانند .
رابطه مصرف کننده با بسته بندی با کیفیت
کنترل و باز کردن آن باید آسان باشد و یک سطح موثر برای برچسب ها یا برندها ارائه دهد .
مواد پلاستیکی موادی قابل بازیافت هستند , این مورد هم برای محیط زیست و مصرف کننده حائز اهمیت است.
پیشرفت در تکنیک های بسته بندی
تکامل تکنیک های بسته بندی ، همراه با حفاظت از مواد غذایی ، فرآیندهای تولید
توزیع ، خرید و تهیه غذا از شرکت ها و هم برای مصرف کنندگان تبدیل میکند .
پیشرفت های تکنولوژیکی ، مانند ترکیب آنتیاکسیدانها در بسته بندی غذایی ، عمر ماندگاری غذا را افزایش میدهند .
این سیستم بر افزودن ذرات به مواد بسته بندی است تا از اکسیداسیون مواد مغذی جلوگیری شود .
در این حالت ، این آنتیاکسیدان ها را میتوان در طول فرآیند تولید دیواره ای ظرف قبل از اینکه با غذا تماس مستقیم داشته باشند ، ترکیب کرد .
به طور خلاصه ، انتخاب بسته بندی مناسب و مواد کانتینر برای هر غذایی برای حفظ و نگهداری
در نظر گرفتن شرایط حمل و نقل و شرایط ذخیره که قرار است مورد بررسی قرار گیرد ، مهم است .