چاپ روی بسته بندی انعطاف پذیر معمولا به چهار روش زیر انجام می شود:
- فلکسوگرافی
- چاپ دیجیتال
- روتوگراور
- چاپ سنگی
۱. فلکسوگرافی
فلکسوگرافی (AKA: flexo) نوعی فناوری چاپ است که از صفحه ای انعطاف پذیر (و نه یک صفحه جامد) استفاده می کند. این تجسم جدید چاپ است. فلکسو یک روش چاپ گسترده است.
تجهیزات بسته بندی انعطاف پذیر که معمولاً از فلکسوگرافی استفاده می کنند شامل پلاستیک و کیسه ایستاده است . فلکسوگرافی در سراسر صنعت بسته بندی برای چاپ گرافیک ، متن و تصاویر بر روی مواد غیر متخلخل مورد استفاده برای کاربردهای مختلف بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود.
۲. چاپ دیجیتال
چاپ دیجیتالی یک روش چاپ مبتنی بر جوهر جت است که در آن عناصر گرافیکی و مارک به طور مستقیم روی بسترهای پلاستیکی اعمال می شوند. چاپ دیجیتالی مدرن نیاز به برچسب و درج مقوا را دارد. این امر منجر به کاهش قابل توجهی در ضایعات ، کاهش نیازهای موجودی و سرعت سریع تر در پویایی بازار می شود.
علاوه بر این ، فناوری های چاپ دیجیتال برای بسته بندی های انعطاف پذیر اکنون امکان تغییر متغیر و پویا را برای برنامه های چاپ بسته بندی انعطاف پذیر فراهم می کنند. این امر امکان استفاده گسترده از برنامه های گرافیکی و متنی را برای زیر گروه های هدفمند مصرف کنندگان و خریداران فراهم می کند.
۳. روتوگراور
روتوگراور روشی برای چاپ است که قبل از استفاده در بستر نهایی ، گرافیک ها را روی صفحه ، فرم ، استوانه یا سطح دیگری حکاکی می کند. با استفاده از روش چاپ گراور ، گرافیک ، متن و سایر تصاویر بر روی سطح یک حامل تصویر حک شده است (به عنوان مثال ، یک استوانه یا صفحه).
برخلاف فلکسوگرافی ، روتراگراور از تکنیک های چاپ دوار و ماشین آلات مشابه استفاده می کند. روتوگراور برای برنامه های کاربردی از جمله محدود به چاپ تجاری مجلات ، روزنامه ها ، جعبه های مقوایی و برخی از انواع بسته بندی های انعطاف پذیر استفاده می شود. از نظر بسته بندی انعطاف پذیر ، این فرایند معمولاً برای کیسه های ایستاده استفاده می شود.
۴- چاپ سنگی
روش چاپ لیتوگرافی از گرافیکی ساخته شده از روغن استفاده می کند که سپس در بالای صفحه سطح سنگی قرار می گیرد.
بخشی از صفحه لیتوگرافی که در اثر روغن محافظت نشده باقی می ماند منجر به تراش تصویر می شود. پس از آن ، آب روی صفحه قرار می گیرد و در نتیجه نواحی حاشیه ای آب نگه داشته می شود.
بعد ، یک جوهر روغنی بر روی سطح صفحه اعمال می شود. در مقابل آب مقاومت در برابر جوهر باعث می شود که جوهر فقط به گرافیک بچسبد.
در پایان این فرآیند ، جوهر به یک بستر خالی منتقل می شود. این منجر به چاپ چاپ سنگی نهایی طراحی گرافیک می شود. این روش ، اگرچه کاملاً قدیمی است ، اما هنوز هم در ایجاد چاپ برای برنامه های هنری مورد استفاده قرار می گیرد.
امروزه ، عنصر گرافیکی معمولاً از یک پوشش پلیمری ساخته می شود ، که سپس در صفحه پلاستیکی یا فلزی قرار می گیرد. سپس گرافیک بر روی صفحه به صورت معکوس یا آینه ای چاپ می شود. علاوه بر این ، لیتوگرافی افست را می توان با قرار دادن گرافیک روی یک بستر قابل انعطاف (معمولاً لاستیک) برای برنامه های چاپ انجام داد.
در حالی که لیتوگرافی معمولاً برای چاپ مستقیم بر روی تجهیزات بسته بندی انعطاف پذیر استفاده نمی شود ، معمولاً برای چاپ برچسب هایی استفاده می شود که بعداً برای بسته بندی های انعطاف پذیر برای حمل و نقل یا اهداف آموزشی دیگر استفاده می شود.