در جدیدترین تحقیقات ما ، بیش از ۲۰ ماده غذایی از لحاظ قابلیت بسته بندی پلیمری مورد بررسی قرار گرفتند
و تعدادی از پلیمرهای در تماس با مواد غذایی -برای ارزیابی خواص مکانیکی و تراوایی
( مقاومت کششی ، مقاومت puncture ، مقاومت tear و نفوذپذیری گاز اکسیژن / آب ) ۱۹ – ۱۹ مورد بررسی قرار گرفتند .
همچنین مشخص شد که ویژگی‌های فیلم‌های biopolymer به میزان قابل‌توجهی تحت تاثیر تنظیمات PH
و افزودن روغن ذرت و مواد یا لایه های لمینتی می‌باشد. ( بسته بندی پلیمیری )
لایه‌های لمینیتی متشکل از امولسیون کننده و ژلاتین دارای پایین‌ترین مقدار نفوذپذیری اکسیژن بودند ؛
لایه‌های خوردنی تهیه‌شده از پودر – polysaccharide ( concentrate ) ، concentrate ، alginate ، pectin ، carrageenan ،
در آزمایشگاه ها مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج نشان داد که در فیلم‌هایی که از پودر خشک تشکیل‌شده ،
نفوذپذیری بخار آب کمتر ، مقاومت کششی بالاتری وجود دارد.
بسته بندی مستحکم مهم ترین نیاز بازار
امروزه تخمین زده می‌شود که در برخی از نقاط زمین استخراج نفت تا سال۲۰۳۰ ، به نقطه اوج خواهد رسید
و سوخت نفت برای حمل و نقل به طور فزاینده‌ای غیر اقتصادی شده‌است .
مصرف سالانه مواد پلاستیکی در جهان از حدود ۵ میلیون تن در دهه ۱۹۵۰ به نزدیک به ۲۳۰ میلیون تن افزایش‌یافته است .
تولید کلی پلاستیک در اروپا حدود ۵۷.۵ میلیون تن در سال ۲۰۰۵ بود که ۲۵ درصد از کل تولید کل
جهان را به میزان ۲۳۰ میلیون تن در سطح مشابه به آمریکای شمالی در حدود ۲۴ درصد نشان می‌دهد .
تقاضای کل پلاستیک‌ها در اروپا ۴۷ میلیون تن در سال ۲۰۰۵ بود که در آن ۱۷.۶ میلیون تن ( ۳۷ درصد ) برای تولید مواد
بسته بندی مورد استفاده قرار گرفت . از آنجا که ۳۷ درصد از پلاستیک‌ها برای بسته بندی مورد استفاده قرار می‌گیرند
جای تعجب نیست که توجه زیادی از سیاست گذاران و دوستداران محیط زیست را جلب کرده‌است .
بسته بندی غذایی
بسته‌بندی غذا بخش مهمی از آن است و از آنجا که کاهش کمّی در مقدار مواد مورد استفاده برای هر بسته منجر به کاهش قابل‌توجهی
از هزینه برای مصرف کننده نهایی خواهد شد و ممکن است ضایعات مواد بسته بندی را بهبود بخشد لذا مصرف پلاستیک های
بسته بندی پلیمری رو به افزایش است .لذا امروزه در صنعت بسته‌بندی مواد غذایی این موضع مهم مطرح است که در
بسته بندی، تا آنجا که ممکن است ، نه تنها باید از مواد اولیه طبیعی و ” سازگار با محیط‌زیست ” استفاده کرد ،
بلکه باید به نحوی مورد استفاده قرار گیرد که کاربردی و مقرون‌به‌صرفه نیز باشد .
بسته بندی در سال های اخیر
توسعه لایه‌های خوردنی ( زیست تخریب پذیر ) برای بسته بندی غذایی ، به دلیل توانایی آن‌ها برای کاهش
یا جایگزینی پلاستیک‌های زیست تخریب ناپذیر مرسوم ، بسیار مورد توجه است.
همانطور که تولید کنندگان مواد غذایی نیاز به بسته‌بندی مواد بسته‌بندی ، حفظ / ارتقا کیفیت محصول ،
حفظ و افزایش ارزش اسمی بسته‌بندی ، کاهش یا جایگزینی با اشکال زیست تخریب ناپذیر، به وضوح به بهبود
هزینه‌های عملیاتی به علت کاهش تولید زباله کمک شایانی میکنند . فشارهای نظارتی اتحادیه اروپا ،
همراه با تقاضاهای غیر مستقیم از طریق گروه‌های مصرف‌کننده بر روی غذای اتحادیه اروپا و تولید کنندگان
بسته‌بندی ، برای توسعه استفاده از سیستم‌های بسته‌بندی “دوست‌دار محیط‌زیست ” رو به افزایش است .
توسعه و تحقیق در زمینه لایه‌های خوردنی / زیست تخریب پذیر ، از مهم ترین فیلدهای پژوهشی در
صنعت بسته‌بندی مواد غذایی است که دارای پتانسیل تجاری و تجاری عظیمی است.